Yaşamkent sakinleri, semtin devlet ve belediye tarafından unutulduğunu savundu. Mahalle muhtarı Ayla Özsuer, Yaşamkent’te yaşamanın çok zor olduğunu olduğunu söyleyerek şöyle konuştu:

ÇOCUKLARIMIZ OKULSUZ
“1999 yılında sadece 300 haneydik. Şimdi ise nüfusumuz 20 bine ulaştı. Burada küçük bir ilçe kadar nüfusumuz var ama çocuklarımızı gönderebileceğimiz bir okulumuz yok. Semtte okul olmadığı için vatandaşlar çocuklarını, başka semtlerdeki okullara göndermek zorunda kalıyor. Civarda açılan özel okullar var ancak onlara da herkesin maddi gücü yetmiyor. Okul arazisi olarak belirlenmiş bir alan var, 3 defa inceleme yapıldı ama hala bir faaliyet yok.

YOLLAR KÖSTEBEK YUVASI
Mahalleliyle sık sık toplantılar yapıyoruz. İhtiyaçlarımıza birlikte çözüm üretmeye çalışıyoruz. Okul en büyük ihtiyacımız ama ihtiyaçlarımız sadece bununla da bitmiyor. Köy yolunu andıran bir yolumuz var. Semtin altyapısı olmadığı için yol, her gün bir patlak veriyor. Yollara tam anlamıyla bir bakım yapılmadığı için yolda çok sayıda tümsek ve çukur var. Kavşaklarda trafik lambası yok. Yoldaki köstebek yuvasını anımsatan deliklerden kaçmak için vatandaşlar arabalarıyla kendi yollarında gidemiyor ve kazalara sebebiyet veriyor.”