İnsan olmanın ilk koşulu nedir diye sorulsa, düşünmeden, dayanışmadır derim. Duygu, düşünce ve ortak çıkarlarda karşılıklı bağlanma olmayacak da ne zaman olacak? Bir ülkenin zenginliği, dayanışmacı insanlarının çokluğuyla orantılıdır. Nerede dayanışma duygusu azalmışsa,vay haline o toplumun...

Son yıllarda, ‘Toplumun genleriyle oynanıyor!’ sözünü sık sık duyuyoruz. Dayanışmanın yerlerde sürünmesi, bunun acı bir sonucu olmasın?

Gelmiş geçmiş en büyük dayanışma örneği mi? Mustafa Kemal’in öncülüğünde Türk halkının o olağanüstü yaratısı; Kurtuluş Savaşı ve ardından gelen devrimler... Dünyanın en büyük dayanışma destanının adıdır Ulusal Kurtuluş Savaşı ve Atatürk Devrimleri:

Bilinçli dayanışma, bizde hep soldan gelmiştir. Örneğin, 1 Mayıs Emek Bayramı’nın çekirdeğinde, ‘Birlik ve Dayanışma’ vardır.

Dayanışma, güzel çağrışımlar içeren bir sözdür; insanın içini ısıtır. Güzel de, kendisi ortalıkta olmayınca neye yarar. ‘Ben güzele güzel demem / Güzel benim olmayınca.’

Rıfat Ilgaz boşuna dememişti: ‘Benden geçti mi, diyorsun / Aç kollarını korkuluk ol.’ Köşeye çekilmeyip korkuluk olmak bile, bir dayanışmadır.

Nusret ERTÜRK