24 Aralık’ta Ali Rıza Bey Ormanı’nda bir eylem gerçekleştirdik. Kimi eylemi beğendi, kimi eleştirdi; kimi bizi, kimi topluluğu... Orada, ilk eylemimizde beş kişi olduğumuzu ve sonuca gittiğimizi söyledim. Eğer buraya temel atılmaya kalkışıldığında on kişi karşı çıksaydı, bu durum yaratılmazdı, dedim... Evet, biz beş kişiydik... Sonuca gittik. Çünkü elimizde yaklaşık 200 sayfalık yolsuzluk dosyası vardı. O dosya ile Sayıştay’a soruşturma açtıran ve işi bitiren o beş kişiydi...

Biz o mücadeleyi verirken, birileri “sana ne” deyip bize kendi işimize bakmamız yolunda telkinde bulunuyorlardı. Bunu niçin söyledim? Beş kişiyle neler yapılabileceğini anlatmak için... O günkü eyleme Platform’daki arkadaşlarımın gelmemesini istedim. O nedenle eylemde Platformda yönetici olarak çalışan kimse yoktu. Bu iş sen ben bizim olanın ötesine geçmeli. Ertesi gün protesto gazetelerde yer alınca pek çok Çayyolu sakini arayarak haberlerinin olmadığını o nedenle katılamadıkları için üzüntülü olduklarını söylediler... Laf üretmek kolaydır. İş eyleme gelince çoğumuz başkalarından beklerler harekete geçmesini... Olay kotarılıp ortaya çıkarılınca, o ehlikeyifler teşekkür etmek bir yana, eleştirilecek yeni noktaları bulmakta ustadırlar. Ancak artık durum değişmeli; bölgede yaşayan insanlar da ellerini taşın altına sokmalılar... Sizi kurtaracak bir isim olmamalı, sizi siz kurtarmalısınız; hepimiz olduğumuz zaman çok güçlü olacağımızı göreceksiniz...

İşin yargı boyutunu ÇEKOD yürütüyor. Orada bizi savunan tek avukata karşı 25 avukat birden çıkıyor karşımıza...