Cumhuriyet var, cumhuriyet var!

Adı aynı olsa da cumhuriyetten cumhuriyete fark var.

İslam cumhuriyeti var, halk cumhuriyeti var!

Totaliteri var, demokratiği var!

Bizimkisi, laik demokratikti…

Laik’ i, sizlere ömür…

Demokratiği can çekişiyor…

İslam’a doğru evriliyor…

Siyasi iktidara bakarsan “normalleşerek” devam ediyor.

Kimine göreyse çoktan “bitti”!

Bence, bitti diyenler yanılıyor!

Daha zaman var.

Bunu, neye dayanarak mı söylüyorum?

Başbakanın açıklamasına.

Ne diyor başbakan?

“Bu dava iğne ile kuyu kazılarak bugünlere ulaştı. Dava taşını gediğine koyana kadar mücadele edeceğiz.”

Demek ki, bir “dava taşı” var, bir de “gedik”!

Ve o “dava taşı”, daha “gediğe” konulamamış!

Konulursa eğer, çıkıp onu da söylerler.

Hiç merak etmeyin!

Hem de o günü bayram ilan ederler.

Mutlaka duyarsınız!

Hep öyle yaptılar çünkü.

İktidara geldiklerinde, kendilerine güven duymayanlara, icraatlarına bakarak, cumhuriyetle hesaplaşmak istiyorsunuz, rövanş almaya çalışıyorsunuz, kafanızın arkasında başka şeyler var diyenlere, siz “niyet okuyorsunuz” diyerek takiye yaptılar.

Şartlar olgunlaştığındaysa, “kafalarının arkasındakini” gerine gerine hayata geçirdiler!

Milli bayramların kutlamalarını sulandırdılar, milli eğitimde Atatürk ilkelerini kaldırdılar, TC’yi kaldırdılar, dindar nesiller istediler, okulları imam hatip’e çevirdiler, Atatürk anıtlarına çelenk koymayı yasakladılar, türbanı kamuda da serbest bıraktılar… lar, lar, lar…

Ne zaman?

Şartlar olgunlaştığında…

Sanatları bu!

Önce takiye,  kıvamını yakalayınca koy taşı gediğine!…

Andımızın kaldırılması ile ilgili ne dedi başbakan?

“Ant uygulaması şekil olarak bugünün Türkiye’sine, dünyasına denk düşmeyen bir uygulamaydı… Geç de olsa kaldırdık.”

Bu fikre aniden sahip olmadığına ve on yıldır iktidarda olduğuna göre, düne kadar neredeydi?

Anlaşılan o ki, andımızın kaldırılması için koşullar anca olgunlaştı…

Onun için ben, başbakan’a inanırım…

“Demokrasi bizim için bir tramvaydır. İstediğimiz durağa gelince ineriz.” Dediğine göre, daha o durağa gelmemiştir.

Dava taşını, gediğine daha koyamadıysa, koyamamıştır!

Hala mücadele etmektedir.

Belli ki, “dava taşını gediğine”, tramvay “istediği durağa” gelince koymayı beklemektedir.

Bakalım o tramvay, bu “vatmanla” o durağa gelebilecek midir?

Hiç kuşkusuz bunu zaman gösterecektir!

Mustafa Tuğrul Turhan