Ankara'da olmaktan büyük bir heyecan yaşadığını belirten ressam Eda Su Neidik, "Ankara seyircisi ile ilk defa karşılaşıyorum ve tepkilerini çok merak ediyorum." dedi. Paris'teki sergisine gelen sanatseverlerin tepkilerini gördüğünü belirten Neidik, şöyle dedi: "Şimdi Türkiye'deki sergide tepkileri almaya hazırlanıyorum. Ben annemin filmlerini tabi ki izliyorum. Kızı olarak annemle gurur duyuyorum. Bende farklı bir sanat dalında bir yerlere gelmeye çalışıyorum. Bu annemden utandığımdan değil. Malesef sadece cümleler yanlış kullanılıyor. Ben annem ile gurur duyuyorum." Neidik, "Annenizin gölgesinde kalıyor musunuz?" sorusuna, "Annem en iyi arkadaşım hemde en büyük destekçim. Ayrıca ikimizde ayrı ayrı dallarda sanat yapıyoruz" yanıtını verdi. Resim yapmaya küçüklüğünden beri meraklı olduğunu belirten Eda Su Neidik, küçükken sanat okuyacağım belliydi. Ben tiyatro, Güzel sanatlar ve Tekstil tasarım okudum. Sonrasında ban en çok feyz veren resim olduğuna karar verdim. Annem olsun, yetiştiğim çevrem olsun, sanatın bir dalıyla uğraşıyordu bu bende etkili oldu. Sanatın her dalına sıçramayı ve uğraşmayı seviyorum.Ressam Neidik, 5 farklı lisan bildiğini belirtirken, "Yabancı dil hem hobii hemde eğitimle gelen bir durum. Farklı ülkelerde yaşayarak okuyarak öğrendiğim diller. 5 dili ana dili gibi konuşuyorum. Fransa'da yaşamama rağmen Türkçem çok iyi. Evde annem sürekli Türkçe konuşuyorduk. Küçükken anneme sürekli Fransızca cevap vermeme rağmen istikralı bir şekilde annem Türkçeye devam etmiş ve düzgün olmasını sağlamış," diye konuştuSon olarak "2'li oyun" sergisine değinen Eda Su Neidik, "Bugüne kadar açtığım sergilerde yaşadığımız toplumda, sosyetenin içinde olan sorunları birbirimize öfkemizi veya sosyetenin içersinde olan öfkeyi canlandırdım. Zaten bundan da kaçınmadım. Birinci sergimde Eylemi canlandırdım. Bu sergide de "2li oyun"u canlandırıyorum. Yani iki insan arasındaki çelişkiler. Bu erkek kadın arasında olabilir, Anne kızı arasında olabilir. Ego tatmini üzerinden giden bir olay. Bu egoyu tatmin ettiğimiz zaman birbirimizi kırmaya başlıyoruz. Ben bunu tespit ettim. Bu sergimde de bunun öfkesini anlatmaya çalıştım."