Bir örgütte, yönetim kadrolarının seçimle belirlenmesi, demokratik olunduğuna ilişkin göstergelerden sadece birisidir.

Zira, seçim yapmak ve yönetimleri seçimle belirlemek, demokrat  olmak için yeterli değildir.

Gerçek demokratlık için seçim yapmak kadar, o “seçimlerin sonuçlarına saygılı olmak” da gerekir.

Çünkü bu, sadece demokrasinin değil, aynı zamanda o örgütü “ete kemiğe büründüren”, var eden üyelere saygılı olmanın da gereğidir.

Çünkü, nasıl müritler olmadan şeyh de olamazsa, üyeler olmadan yönetimler de olamaz.

Üyelerin olmadığı veya “esamilerinin okunmadığı” bir yerde ne örgütten ne de yönetimden söz edilebilir.

İşte bu nedenle, üyelerin özgür iradelerine saygılı olmak, seçim yapmaktan çok daha önemlidir.

Üyelerin iradelerine ve tercihlerine rağmen, bir başka yönetim oluşturmak için “bin bir türlü entrikalar çevirip, yeniden, yeniden seçime gitmek,” olsa, olsa sadece laf olsun diye seçim yapmak olur ki, orada, özgür “irade fesada uğratılmış olacağından”, gerçek anlamda bir demokrasiden söz edilemez.

İşte bu nedenle, ancak ve ancak, seçim yapmak kadar örgütlerin temeli direği olan üyelerin iradelerine saygılı olup, seçim sonuçlarını içlerine sindirenler demokrat olabilirler.

O nedenle, bu ilkelerin özellikle “demokrasinin vazgeçilmez unsurları olan” ve her alanda demokrasinin yerleşmesi için önderlik etmesi gereken, siyasi partilerimizce hayata geçirilmesi gerekir.

Hele bir siyasi parti, eğer lider sultasından yakınıyorsa, eğer her fırsatta parti içi demokrasinin önündeki en büyük engel olduğundan söz edip, yürürlükteki “Siyasi Partiler Yasasının mutlaka değişmesi gerektiğinden söz ediyorsa, bu ilkelere herkesten çok o sahip çıkmalı, örgüt üyelerinin özgür iradesiyle belirlenen yönetimlere sonuna kadar destek vermelidir.

Bunu yapmak yerine, o partinin kimi yöneticileri, üyelerin veya delegelerin iradeleriyle seçilmiş yönetimleri, çeşitli baskılara, oyunlara, entrikalara teslim olup, oportünist bir yaklaşımla ve uydurma gerekçelerle görevden alıyorsa, orada ciddi bir sorun var; ama, parti içi demokrasi ve özgür irade yok demektir.

İşler bu noktaya geldiğinde, parti içi demokrasi anlayışını içine sindirememiş kimi “sözde yöneticilerin sultasına” ve “parti içi demokrasinin katledilmesine” karşı çıkmak gerçek demokratlar için kaçınılmaz bir görev olacaktır.

Bu görevi yerine getirecek güç ise, örgütü örgüt yapan üyelerin ve delegeleri özgür iradesinden başkası değildir.

Üyeler ve delegeler daha önce seçtikleri yöneticilerin uydurma gerekçelerle görevden alınmalarına karşı tavır koyarak, sonraki süreçlerde özgür iradeleriyle onlara sahip çıktıklarında, kişiliklerine, ilkelerine ve çok daha önemlisi demokrasiye de sahip çıkmış olacaktır.

Çünkü iradenin özgür olması, demokrasinin olmazsa, olmaz koşuludur!

Mustafa T. Turhan

Kaynak: www.cayyoluhaberbulteni.com
Haber detayı: http://www.cayyoluhaberbulteni.com/CayyoluHaberDetaylari.asp?ID=5737