Ankara’nın eksiği güzel bir meydanının olmaması. Bunu biz Çayyolu’nda da çok istemiştik. Ne var ki, yerel yöneticilerin inatlaşması yüzünden Çayyolu Demokrasi Meydanı, şimdi etrafı tel örgütlerle çevrili ve içi yabani dev bitkilerin öbekleştiği yer halinde kalakaldı. Ne Yenimahalle Belediyesi bu projenin ısrarcısı oldu, ne Büyükşehir Belediyesi "olur" dedi.

Durum Ankara’nın genelinde de farklı değil. Bakın, bugün Hürriyet’te yalçın Bayer’in köşesinde bir vatandaşın meydan konusunda haykırdıklarına.

"AYLARDIR Çankaya Belediyesi ile Büyükşehir, SSK Hanı çekişmesini hayretle izliyorum. Biri yaptırmam diyor, diğeri gücün yetiyorsa gel diyor, tam bir sokak kavgası izler gibiyiz. Birbirleriyle dalaşmaya o kadar dalmışlar ki, neden o koltukta oturduklarını unutmuşlar. Buna psikolojide ‘düşman merkezli olma’ denir. Bir süre sonra duruşunuz, fikirleriniz karşıdakine göre şekillenir. Karşı taraf ne diyorsa tersini yapmaya, söylemeye başlarsınız. Hiç bir belediye başkanı da çıkıp halkın ne istediğinden bahsetmiyor, aklına bile getirmiyor. Varsa yoksa yasalar ne diyor, imar planı ne diyor, kimin ne gücü var, ne yetkisi var onlardan bahsediyorlar. Halbuki Ankara halkı onları sorunları çözsün diye gönderdi, sorunun parçası olsunlar diye değil.

"Yeter ki meydan olsun"

Ankara beton yapılar içinde boğulmakta, Ankaralıyı bir araya getirecek meydanlar, yeşil alanlar lazım. Birbirlerine laf yetiştirmek yerine bir anket yaptırsınlar, hiçbir Ankaralının orda bina istemediğini görecekler.

Ya Ankara’ya hakettiği meydanı ve yeşil alanı sağlasınlar veya Ankara’lının yakasından düşsünler. İmar planını mı çiğneyecekler, meclisten karar mı çıkartacaklar, nasıl bir yol bulacaklarsa yapsınlar razıyız.

Yeter ki bir meydanımız olsun!"

Murat ÇATAN