Hayvancılık biterken...
Hayvancılığı bitirirseniz canlı hayvan ithali yetmez, et de ithal edersiniz.Kurban bayramında ithal hayvan keser sevaba girersiniz! Hayvan varlığı 80-90 milyonlardan 10-15 milyonlara inmiş, "önemli stratejik kararlar" almış gibi hayvan ithaline sığınırsınız. Avrupalı yılda kişi başına 75 kilo et tüketirken, 3.5 kilo et tüketen insanımız protein eksiği nedeniyle hastalıklara açık hale gelir, izlersiniz.. Üretmeden tüketen mantıkla döndüğü zannedilen ikâme ekonomisi(!), ithal ikâmesine, ne kadar dayanır? İthalat, sektör kaldıysa mantıklıdır ve başvurulur. Sektörün kalmadığı, yerine ithalatın konduğu yerde hayvancılıktan ve tabii diğer sektörlerden de bahsedilemez. Hayvancılığın öldüğü yerde tarımsal üretim de ölür, nitekim öyle olmutur. "Sen üretme biz üretiyoruz sana da yeteriz" mantığını dayatan globalizm, zamanında kendine yeten ülkeleri bile bizim düştüğümüz duruma getirip, muhtaç etmiştir. Ortada ne tarım kalır ne hayvancılık, "koordinatör" bakanlık, kırın ortasına tüy diker gibi plaza diker..

90’lı yılların başında, tek hayvanı olan köylüye dahi sıfır faizli krediler verilmiş teşvik edilmişti. Enflasyonist baskıların had safhada olduğu zamanlarda bu örnek politikalar, üreticiyi ve üretimi teşvik ediyor, koruyor-kolluyordu. Çünkü üretimden vazgeçmeği, kimse hayal bile etmiyordu. Her şeye kâr gözlüğü ile bakılmıyordu. Doğru olan odur. Kâr etmiyorsanız üretmeyin, nasılsa sizin için üreten birileri var demek kesinlikle çözüm değildir. Hele var olmak iddiasındaki devlet ve milletler buna asla itibar etmemelidir. Edenler kendini bitirir. Önce sektörler,sonra birarada tutan değerler derken, millet olma,devlet olma şuuru kalmaz,günümüzün parçalanmış yok olmuş uluslarından arta kalan onun bunun oyuncağı yığınlara dönersiniz..

Şikayetin yeri değişti
Bu kez şikayetler "Şehit Mustafa Oğuz Parkı’ndan" gelmeye başladı. Yenimahalle Belediyesi burayı aydınlattı. Çok da güzel oldu. Ama ‘huzur bozanlar’ ‘3 G’ ile park arasında kalan ve kısmen karanlık olan araçların park ettiği bölümü "gece yarısı mekanı" seçtiler! Oğuz Önder ve 8. cadde üstündeki büyük parktan sonra Mustafa Oğuz parkı da rahatsız edenlerin odağı oldu. Devriye artırınca diğer yerlerde kısmen sakinlik başladı. Bir yer düzelirken başka yerler bozulur oldu. Güvenlikçiler açısından, her zaman her yerde olmak imkansız.. İkaz ve uyarıya gerek kalmadan insanların birbirine ve haklara saygılı olmaları beklenir ve lazımdır ama ülkemizde, "düzeltmek", hep asayişten sorumlu olanlardan beklenir.. Kendine çeki düzen verme becerisi olmayan toplumlar, hep birilerinin çıkıp etkin olmasını ve huzuru tesis etmesini bekler ki, bu da az gelişmiş 3. dünya ülkelerine has bir durum..

Bizim konuda ise, yakınmalar benzer.. Parkın karanlık kısmına geç saatlerde gelen, yüksek ses ve gürültüden hoşlananlar, etrafı umursamadan tedirgin etmeye devam ediyormuş.. Önlemler etkili oluyor ama "unsurlar"  yer değiştiriyor herhalde..

Ankara’da "Sakarya"...
İstanbul’da "Nevizade-Asmalı mescid" neyse Ankara’da "Sakarya" odur. Birbirinden hoş yerler, mezelerin, güzel yemeklerin, lezzetlerin, dostlukların, akşam sohbetlerinin, buluşmaların mekanı olur, "güzel anlara" tanıklık eder, arkadaşlıklara zemin hazırlar. Sakarya’nın ünlü ve eski yerlerinden ve bir nevi eski "Piknik’in" devamı olan Net Piknik, kendine has lezzetleri ve hoş ortamıyla haklı bir şöhrete sahiptir. "Net’in" net olmasına önemli katkı yapanlar, bir dolu unsurun yanında, müşteri ve müdavimlere sıcak yaklaşan, görevini tam yapan çalışanlardır. İşte en kıdemlilerden "sevgili Ali", "dostlarını" ağırlıyor ve işini iyi yapmanın mutluluğunu yaşıyor..

Metin ALTAY
Çayyolu Haber Bülteni