Bildik bir konudur, kamuoyuna mal olmuş ünlü isimlerin bir vesile gidip de iltifatlarla karşılanıp, uğurlanmalarının veya bir partinin ileri gelenlerinin kendi partisinin yönetiminde olan bir kamu kuruluşunu ziyaret etmelerinin ardından o kuruluşun yöneticilerine övgüler dizmesi.

Ertesi gün de özellikle yerel medyada büyük manşetlerle yer alır bu tür haberler.

Bu haberler sızdırılmaz, bizzat bu övgülerden prim yapmayı umut edenler tarafından servis edilir medyaya.

Ziyaret edenlerce çoğu kez nezaketen söylenmiş olan,"başarılı çalışmaları hayranlıkla gördüm", " inanın yapılan hizmetleri görünce gözlerime inanamadım" " gibi cümleler, medya tarafından sanki uzmanlarca yapılan bir tespit sonucuymuş gibi manşete taşınır.

O ziyaretçilere, eve gelen bir misafirin en şık yemek takımlarıyla ağırlanıp, evin en güzel olduğuna inanılan köşesinde çay ikram edilmesi misali, sadece öne çıkan başarılı görüntüsü verecek belli hizmetlerin gösterildiği, eksiklerden, vaat edilip de yapılmayan veya tam tersi yapılan işlerden hiç söz edilmediği yazılmaz o haberlerde.

Ziyaretçi gördüğü yakın ilgi ve iltifatlardan, kamu yöneticisi, kendisi için yapılan övgülerin medyada yer almasından, medya da, tanınmış bir parti büyüğünün veya bir başka ünlünün içinde yer aldığı bir "haber" yapmaktan memnundur.

Deyim yerindeyse, her şeyin toz pembe olduğu bir sanal dünya yaratılmıştır. 

Çıplak gerçekse, bu “haberlerin”, ziyaret edilen kamu kuruluşunun yöneticilerinin çalışmaları ve başarıları hakkında gerçekleri ne kadar yansıttığıdır.

O gerçeği, bir gün, birkaç saatliğine o kuruluşa ziyarete gelip de sadece kendilerine “gösterilenleri” görenler bilemese de her gün o kuruluşun görev alanında yaşayıp da her şeyi yakından görenler çok iyi bilir.

Mesela onlar, bir gazetenin Ankara ekinde yer alan, “Büyükerşen’den Yaşar’a büyük övgü” manşetini gördüklerinde, dudaklarında müstehzi bir tebessüm oluşur.

Çünkü, o haberin devamı okunduğunda, Eskişehir’in başarılı belediye başkanı Büyükerşen’ in Nazım Hikmet Kongre ve Sanat Merkeziyle, Batıkent Kültür ve Ticaret Merkezini ziyaret ettiğini, restoranlar ve büfelerle daraltılmış parkları, yoğunluk artırıldığı için yıkılan güzelim konutları, betonlaştırılmış yeşil alanları, bozuk kaldırım ve yolları, kaldırım işgallerini, onlarca gruplar halinde dolaşan başıboş sokak köpeklerini, onlarcası bir arada bulunan gürültü kaynağı eğlence mekanlarını, kaşla göz arasında yapılıp meşrulaştırılmış kış bahçelerini, yağmur yağdığında cadde ve sokaklarda oluşan selleri, v.s görmediği hemen anlaşılmaktadır.

Kısacası, manşete rağmen, gerçekler ortadadır.

Çayyolu Tokmağı