Platform geçtiğimiz 10 Kasım anma törenlerinde Çayyolu Atapark’ta  olmamasına mazeret olarak bir duyuru yayınlamış.
Duyuruya başlık olarak da “CHP Çayyolu Temsilcisinin ‘ÇABA’sı 10 Kasım törenlerine gölge düşürdü” diye yazılmış.
ÇABA kelimesi tırnak içine alınmak suretiyle “mecaz anlam” yüklenip, tam bir şark kurnazlığı örneği sergilenerek, sözde kısa adı ÇABA olan dernek “çağrıştırılmış” ve böylece 10 Kasımda Atapark’ta olmamalarının sorumlusu, hem CHP temsilcisi, hem de ÇABA derneğiymiş gibi gösterilip “bir taşla iki kuş” vurulmaya çalışılmış.
Doğrusu Platforma da yakışmış!
Bu “manidar başlık” altında, CHP Çayyolu Temsilcisi hedef alınarak, her yıl bu törenlerde önce Platform sözcüsü konuşma yaptığı halde bu sene, açılış konuşmasını CHP Çayyolu Temsilcinin yapmak istemesi ve bunda “ısrar etmesi” nedeniyle Ata Park’taki törenlere katılmadıkları ifade edildikten sonra, bu davranışlarının haklı olduğunu göstermek adına, Demokratik Kitle Örgütlerinin siyasi partilerden bağımsız oldukları, onların arka bahçesi olmadıkları gibi tumturaklı ahkamlar kesilmiş.
Ne derler, “Dinime Küfreden Müslüman Olsa Bari”!
Bir defa, Demokratik kitle örgütlerinin herhangi bir siyasi partinin arka bahçesi olmadığını, bağımsız olduklarını söyleyenlerin, önce dönüp kendilerinin bu “ilkelere” ne kadar sahip çıktıklarına, bunu savunabilmek için gerekli olan “özgürlüğe” ne kadar sahip olduklarına bakmaları gerekir.
Bir siyasi partinin elinde olan belediyenin sağladığı mekanlarda “üç kuruş” sözde kira ödeyerek oturup, o belediyenin sağladığı olanaklarla Ramazan v.b etkinlikleri düzenleyerek, gelir sağlayan örgütler, acaba ne kadar bağımsız demokratik kitle örgütüdür?
Önce buna yanıt vermek gerekir!
Kendi kuruluş amacını, bir siyasi partiden seçilmiş belediye başkanı aksini savununca bir tarafa koyan örgütler, acaba ne kadar arka bahçe değildir?
Önce buna açıklık getirmek gerekir!
Demokratik kitle örgütlerinin ne olduğunun teorisini yazmak kolaydır, ancak esas olan pratiğini yapabilmektir!
Bunun için de o teorileri yazmak yetmez, onlara yürekten inanmak gerekir!
Kuşkusuz, bunun kriteri de laf değil, ortaya konulan iştir!
Dolayısıyla, ÇABA’ ya laf atmaya cüret etmek için, hiç değilse, onun çabalarının birazını yapmış olmak gerekir!
Kaldı ki, 10 Kasım günü Ata Park’ta yapılan anma törenlerinde önce kimin konuşacağının, ondan sonra kimin konuşacağının hiçbir önemi yoktur.
Önemli olan, orada Çayyolu halkının çoğunlukla toplanması ve “dosta düşmana” Çayyolu’nun Ata’sına bağlı olduğunun herkese gösterilmesidir!
Adının önünde Çayyolu yazanların, parti olsun, dernek olsun orada buluşmasıdır! 
Orada, ilk olarak CHP Çayyolu Temsilcisinin konuşmasının, o törene katılanların bir partinin peşine takıldıklarının, o törenin, o partiye ait olduğunun göstergesi olarak değerlendirilmesi son derece yanlış bir yaklaşım olup, bunun, demokratik kitle örgütlerinin bağımsızlıklarına gölge düşürdüğünü iddia etmek, o törenlere katılmamanın göstermelik mazereti olmaktan öteye gidemeyecektir.
Platform, sayıları kalabalık ancak, etkinlikleri tartışmalı olan derneklerin birlikteliğiyse, CHP de o gün anılan o büyük insanın kurduğu partidir.
Önce onun temsilcisi konuşsa, ev sahipliği yapsa ne olur?
O siyasi partiye ait belediyenin sağladığı olanaklardan yararlanmakta hiç beis görülmezken, temsilcisinin önce konuşmak istemesine "bu denli alınmak" ne kadar samimi ve anlamlıdır?

Gerçekten bağımsız olan güçlü kitle örgütlerinin “bağımsızlığı”, bir konuşmanın önce veya sonra yapılmasıyla zedelenecek kadar zayıf değildir!
Abartılı bir hassasiyet göstererek, kitle örgütlerinin “bağımsızlığını” böyle sunmak, mazeret üretmekten başka bir anlam ifade etmeyecektir.
Kitle örgütleri, “bağımsızlıklarını”, böyle “biçimsel” işlerde değil, “fiiliyatta” ortaya koymalıdır.
Gerisi lafı güzaftır!