Ülkemizde sivil toplum örgütlerinin yaşadığı en büyük sorun katılım ve gönüllülüktür. Bu iki temel nüveden yoksunluk, STK'ları güç olmaktan çıkmakta, çok klasik bir deyişle birlikten doğacak kuvvet oluşmamaktadır. Toplantılarda, etkinliklerde hep aynı kişilerden oluşan topluluklar, katılımın olmaması, çalışan gönüllüleri de etkilemekte, giderek STK'lar erir hale gelmektedirler.

Oysa batıda her kişi birkaç derneğin üyesidir ve bu dernekler son derecede etkindirler. Batıda bu örgütleri yönetime şekil ve yön vermektedirler. Bizde ise adamsendecilik, bananecilik ağır bastığından toplum giderek çağdışı bir çizgiye doğru akmaktadır. Bu durum ise toplumun her kademesinde üzülerek eleştirilmekte, ancak bireysel harekete gelince, en ateşli kişiler bile çark etmektedirler.

Bilindiği üzere sivil toplum kuruluşları "toplumdaki belli ilgi gruplarınca toplumsal değerleri korumak, desteklemek ve geliştirmek amacıyla organize olmuş gruplar" olarak tanımlanmaktadırlar.

STK'larda çalışan gönüllüler, zamanlarını harcayıp belirli projelere katılarak faaliyet göstermektedirler. Bu kişilerin beklentileri; "sosyal bir çevre edinerek yalnızlık duygusundan veya can sıkıntısından kurtulmak, inandığı şeyi desteklemek, yapılan işleri eğlenceli bularak orada bulunmaktan zevk almak, yeni beceriler kazanmak, yeteneklerini başkalarıyla paylaşmak, kendisine ihtiyaç duyulan bir kişi olarak görmek, bir problemin çözümüne ortak olmak, yeni arkadaş ve dost çevresi edinmek ve sosyal gereksinimlerden olan aidiyet duygusunu tatmin etmek" olabilir.

Burada en önemli husus, kişilerin niçin gönüllü olmadığını anlamak ki; bu gönüllülük isteğini bilmekten daha fazla önem taşımaktadır. "Kişiler sorumluluk almak ya da kendini bağımlı hissetmek istememekte, yapabilecekleri bir şeylerin olduğuna inanmamakta, daha önceki kötü deneyimleri onları korkutmakta, yapılan işlerin sıkıntılı olduğunu ve kendisine ek masraf getireceğini düşünmekte, kişisel sorumluluklarının yoğunluğu nedeniyle işine engel olacağını düşünmektedir." En önemlisi ise kişinin gönüllülük anlayışı oluşmamıştır.

Kişilerin beklentileri ile kurumun beklentileri çakışmadığı zaman, gönüllü mutsuz olmaktadır. Bu konuda görev yönetime düşmekte, gönüllünün emeğine saygı duyan, başarısını takdir eden, güler yüzlü ve iyi iletişim kurabilen yönetim, bütün sorunları aşabilmektedir. Ancak; kişiler gönüllülüğün keyfilik olmadığını anlamalı, gerçek gönüllünün canı istediği zaman işi yapan kişi olmadığını bilmeli ve kabul etmelidir.

Gönüllülüğe yatkın profili taşıyan kişileri, derneğin ilke ve amaçları anlatılarak topluluğa katmak büyük önem taşımaktadır.

Bölgemizde Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği yoksul öğrencilere burs vermektedir. Bu burs çalışmalarına katılmak, maddi olarak destek vermek de başlı başına bir eylemdir. Aynı şekilde Atatürkçü Düşünce Derneği'ne üye olmak, faaliyetlere katılmak da desteklemektir. Nitelik ve nicelik arttığında Çayyolu'nun çehresi daha değişik ve daha güzel olacaktır.