Kafa kafaya verdiler, “deprem nedeniyle hassasiyet yaratır” gerekçesiyle Cumhuriyet Bayramı’nın yarısını kestiler...
Acılı günde ayıp olmasın diye...
Hassasiyetten...
 
*
 
Ve koştular düğüne...
İktidar “hassasiyet” nedeniyle Cumhuriyet törenlerini iptal ettiği akşam, üç düğüne birden gitti, saz heyeti yetişemez...

Birinci düğün; Atakule salonlarındaydı...
Medya koştu...
Ama medyaya kapalıydı...
Hassasiyet olmasın çünkü...

İkinci düğün; birinci düğünün peşinden ATO salonunda...
Yetişti bizim çocuklar peşlerinden...
Hassasiyet önce varmıştı...
Medyayı almadılar...

Üçüncü düğün; ikinci düğünün arkasından Sheraton Oteli salonunda...
Devleti yönetenler oradaydı...
Hassasiyet de orada olduğu için, millet görsün istemediler...
Kapılar medyaya kapatıldı...
 
*
 
“Nikâhlar için gün alınmıştı, iptal etmek olmazdı” dedi hassasiyet...
İyi ama...
88 yıl önceden gün alınmıştı...
Asla bir eğlence olmayan, Cumhuriyetimizi halkın katıldığı törenlerle kutlamak, anmak, yaşamak niçin iptal edilebildi?..
 
*
 
Bence iyi de oldu...
Hassasiyetin engeline karşın, en anlamlı Cumhuriyet Bayramı kutlandı... Sokaklarda, caddelerde, meydanlarda, çarşılarda...
Evlere bayraklar asıldı, çiçeğini alan anıtlara koştu, çocuklar küçük bayrakları ile annelerinin elinden tutup çıktılar...
Ankara ayaktaydı...
İzmir coştu...
İstanbul’da on binler yürüdü...
Tüm kentlerde eskisinden daha coşkuyla kutlandı Cumhuriyet...
 
*
 
En güzel Cumhuriyet Bayramı’ydı bence...
Çünkü sadece yüreğinde Mustafa Kemal ve Cumhuriyet sevgisi olanlar katılabildiler... Cumhuriyeti yıkmak isteyenler, onun ilkelerini tekmeleyenler iyi ki gelmediler...
Sırf Cumhuriyetin koltuklarında oturdukları için oraya gelip duranlar yoktu...
İkiyüzlülük gözükmedi...
Sahtecilik sırıtmadı...
Riyakârlık orada değildi...
 
*
 
Güzel bir bayram oldu yani...
Kutlu olsun...