Utanmak saç rengiyle sınırlı bir duygu değildir!

Saçı ak olsa da saçının akları görünmesin diye boyasa da, saçında hiç ak olmasa da utanmayı bilmelidir insan.

Ve birilerine utanmayı hatırlatırken, önce dönüp, aynaya bakmalıdır.

Birilerine,"Klavye başında vatan kurtarıyorlar" diye küçültmeye çalışarak saldırırken, önce kendi yaptıklarıyla onlarınkini mukayese etmelidir.

Cayyolum.com bölgenin gerçeklerini, onca baskıya ve hatta, zulme rağmen cesaretle ortaya koyan ve bunu kimsenin arkasına saklanmadan, kimseden himaye görmeden yapan insanların yazdığı bir sitedir.

Klavye başında doğruları yazmak, en azından bir mücadeledir, sanıldığı gibi kolay da değildir.

Ayrıca, cayyolum.com gönüllülerinin mücadelesinin sadece yazmakla sınırlı olmadığı gün gibi ortadadır.

Kaldı ki, bugün bırakın yazmayı, düşünmenin bile suç sayıldığı dikkate alındığında, o klavye başı diye küçültmeye çalışılan, "özgürce yazmanın" ve halkı aydınlatmaya çalışmanın, ne denli önemli olduğu ve yürek gerektirdiği de çok açıktır.

Keşke herkes, o kadarını olsun yapabilse...!

Gerçekleri yazmak kolay değildir; zordur!

Kolay olan, gücün karşısında eğilmek ona ram olmak ve onun himayesinde, onun sağladığı finansmanla, sırça köşklerde oturup, onun her yaptığına övgüler dizmek, onun icazetiyle sözde etkinlikler yapmaktır.

Mesela,"üst örgüt" sıfatıyla sırtını belediyeye yaslayıp, ahkam kesmektir!

Kimseye eyvallah etmeden, klavye başında bile olsa, doğrudan yana olup, insanları bilinçlendirmeye çalışmaksa, zor ama onurludur.

Herşeyden önemlisi, utanılacak hiç bir yanı yoktur!.

Utanılması gereken bir şey varsa, o da, ilkesiz bir biçimde "güç" kimdeyse ona şakşakçılık yapmaktır!

Çayyolu Gönüllüleri