Çayyolu’nun en önemli sorunlarından biri de ulaşım. Bölge sakinlerinin eski ve zamanında gelmeyen belediye otobüslerinden şikayetleri bugüne kadar hiç eksilmedi, aksine artarak devam etti.

Çayyolu’ndan konut alanlar buraya yerleşirlerken, dikkate aldıkları tek şey planlardı. Planlarda geniş yeşil alanlar, metro, orman alanları, sosyal donatılar vardı.

Sonra gün geldi, planlar delinmeye, bozulmaya başlandı. Önce orman alanları imara açılmaya, ardından park alanları sulandırılmaya, inşaatlara yoğunluklar verilmeye başlandı.

Bu arada, bölgeden oy alamayan Gökçek günün birinde kalktı; “Çayyolu metrosunu iptal ettim!” diyebildi.

Otobüslerin çok eski olduğunu şikayet eden bölgede oturan bir gazeteciye “Oradan ne oy aldım ki, ne hizmet edeceğim!”i dillendirdi.

Sonra günün birinde, Eskişehir Yolunun altını açıp Ankaray’ı Çayyolu’na bağlamaya kalktı. İşte o noktada itiraz ettik ve Ankaray’ı metroya çevirtmeyi başardık. Ümitköy’ün girişine astığı pankartta Çayyolu Metrosunun bitiş tarihini Kasım 2004 olarak açıklayan Gökçek, hala elektromekanik ihaleyi devreye sokamadı. Sözde doğalgazı özelleştirip metronun elektromekanik işini çözecekti...

Gökçek, yaklaşık on beş yıldır Ankara’yı yönetiyor ve bugüne kadar bir metre bile ray döşeyemedi. Şu anda yaptığı iş Ankara’nın altını oymak! Bunu kimi yerde metro tüneli olarak yapıyor, kimi yerde de yeraltı sularını sömürerek gerçekleştiriyor.

Herşey bir yana, artık ihaleye çıktığı işleri bile yandaş müteahhit firmalar dahi almak istemiyorlar. Sadece kendilerini ihaleye davet ettiği için “teşekkür” etmekle yetiniyorlar.