Metro bir gün ansızın “baskın gibi” geliverdi Çayyolu’na. Öylesine ansızın geliverdi ki, insanlar ne şekilde tepki koyacaklarını şaşırdılar. Bu arada biz bombardıman altına giriverdik; siyasi topluluklardan tutun da, site yöneticileri, dernek başkanları Ahmet Taner Kışlalı Parkı’nın tahrip edildiği yolunda şikayetlerini dile getirdiler. Bu ansızın yapılan metro baskını elbette ki bizleri hazırlıksız yakalamıştı ama, ortada bir de yapılacak olan ve yıllardır getirtebilmek için uğraş verdiğimiz metro vardı. Buradaki görevlilerle görüştük. Sökülen her ağaç inşaat bitene kadar bir başka yere nakledilecek, daha sonra da getirilip tekrar yerine dikilecekti. Bu sorunu daha önce de yaşadığımızı anımsattık onlara; Ümitkent’in “Park-2000”i için de benzer şeyler söz konusu olduğunu okuyucularımız hatırlayacaklardır. Aman dikkat! Bir gecede metro son durağını Ahmet Taner Kışlalı Parkı’na kadar uzatanlar bir başka gecede de “Ben Çayyolu’na metro getiriyordum ama birileri engel oldu” çizgisine gelmesinler. Bunun örnekleri var çünkü...