Çayyolu’nda izcilik grubu oluşturuluyor. ÇABA Derneği, bugüne kadar Çayyolu için yaptığı hizmetlerin yanı sıra, yeni oluşum için de kapılarını açıyor. Katılımcı izcilerin görsel ve pratik eğitimleri için ÇABA’nın toplantı salonu kullanılacak.
Katılmak isteyenler için
Gökhan Yüksek tel: 0 533 819 50 32
e-mail: gcsyuksek@hotmail.com.

İzcilik en geniş tanımı ile okul dışında, yaparak ve yaşanarak eğitimi amaçlamış bir uluslararası gençlik hareketidir. Bu sistemin temel özellikleri gönüllülük esasına dayanması, üniforma taşınması, siyasi olmaması ve din-dil-ırk-milliyet ayrımı yapmamasıdır. İzcilik, okul-aile ve toplum arasında kalan boşlukları doldurarak çocuk ve gencin fiziksel ve ruhsal gelişimini destekler. İzcilik süreci sonucunda gencin yakın çevresi ve tüm insanlığa yararlı, doğayı seven ve koruyan, İYİ İNSAN-İYİ YURTTAŞ olması hedeflenir.

DÜNYA’DA İZCİLİK

İzciliğin başlangıcı İngiltere’de 1907 yılına dayanır. Emekli bir asker olan Sir Baden Powel ülkesindeki gençlerin bir çok sorun yaşadıklarını ve bu sorunların çözülmesine yönelik bir hareketin olmadığını gözlemledikten sonra önce erkek çocuklar daha sonra kız çocuklarla birlikte izcilik çalışmalarına başlar. Başarılı sonuçlar alındıkça önce İngiltere’de, sonra Avrupa’da ve tüm Dünya’da izcilik yaygınlaşır. İzcilik şu anda 216 ülkede yapılmakta olup, Türkiye’nin de dahil olduğu 154 ülkede ulusal teşkilatlar ile yürütülmektedir. Dünyadaki toplam izci sayısı 40 milyon civarındadır.

TÜRKİYE’DE İZCİLİK

Türkiye, o zamanki Osmanlı, izcilikle çok erken tanışmıştır. Lozan’da yaşayan R.Nurettin Ege 1910 yılında Say ve Tebebbu adlı dergide keşşaflığı (izciliği) anlatan yazılar kaleme almıştır. Bunu izleyen yıl içerisinde Galatasaray Lisesinde Ahmet ve Abdurrahman Robenson kardeşler, Manastır Öğretmen Okulunda müdür Ethem Nejat Bey ve İttihat Mektebinde Nafi Atıf Kansu’nun izcilik çalışmaları yapmaya başladıkları bilinmektedir. İlk çalışmaları takiben 1912 yılında Belçikadan getirilen uzman Parfitt önderliğinde ilk teşkilat ‘Keşşaflık Cemiyeti İzci Ocağı’ adı ile Harbiye Nezareti bünyesinde çalışmaya başlar Türk İzciliğinin uluslar arası tanınması 1950 yılına dayanır.  Cumhuriyet ile birlikte Milli Eğitim Bakanlığına bağlanan izcilik 1969 yılında Gençlik ve Spor Bakanlığına devredilmiştir. 1991 yılında Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü bünyesinde kurulan İzcilik Federasyonu 2006 yılından itibaren Özerk bir statü kazanmıştır. Günümüzde İzcilik kendi federasyonuna bağlı klüplerde, federasyonun koyduğu kurallar ve gözetimi altında yapılmaktadır. İzcilik yapmaya başlandığında Federasyondan lisans çıkarılması zorunludur.

İZCİLİK METODU

İzciliğin tam anlamı ile anlaşılabilmesi için metodlarının bilinmesi gereklidir zira yaygın olarak bilinen eğitim sistemleri ile farklılık gösteren yönleri çoktur. En temel fark YAPARAK VE YAŞAYARAK ÖĞRENMEDİR. İzcilik çalışmalarında bilinen anlamda teorik ders anlatımı yoktur. İzci her faaliyeti yapar, yaşar ve öğrenir. Örneğin karlı zeminde kamp kurulması ve ateş yakılması dersi yoktur. İzciler karda kamp yapar ve kamp ateşi yakarlar. Benzer şekilde çevremize nasıl faydalı oluruz teorik dersi yerine yaşlı ve özürlülere yardımcı olurlar, doğal afetlerde görev alırlar. Diğer temel bir fark OBA SİSTEMİdir. Günümüz yerleşik eğitim algısında bireysel başarı ölçülüp değerlendirilirken izcilikte temel en küçük  izci ünitesi olan OBA nın başarısıdır. İzciler Obaları ile faaliyetlere katılırken takım çalışması, liderlik ve demokratik karar alma süreçlerini hep birlikte yaşarlar. Ömür boyu sürecek Oba arkadaşlığı ve dayanışmasının temelleri yine Obada atılır. İzcilik siteminde YETİŞKİNLER (İzci Liderleri) sadece destek amaçlı yer alırlar. Faaliyetler konusunda karar verme hakkı Obanın olup Liderler gerekli pratik ve lojistik desteği sağlarlar. Şüphesiz izciliğin metodlarından olan AÇIK HAVA ve KAMP faaliyetleri sırasında emniyet tedbirlerinin alınması da Yetişkin Desteğine girmektedir. SEMBOLİK ÇERÇEVE ise yüz yıldır devam eden izciliğin geçmişten bu güne uzanan süreçte yerleşmiş olan davranış şekilleri ve ritüellerini ifade eder. Çerçeve içerisinde üniforma, selamlaşma, törenler ve izciler arası ilişkiler girer.

İZCİLER NE YAPAR ?

İzcilik faaliyetlerinin yarısı açık havada ve doğa ile iç içe yapılır. Bu faaliyetler içerisinde yaz ve kış şartlarında kamp kurmak, doğa yürüyüşleri, doğal malzemeler ile tesis yapımı, fiziksel kabiliyetleri ve özgüveni artıracak oyunlar sayılabilir. İzciler doğayı sadece gündüz ve güneşli havalarda değil yağmurlu-fırtınalı havalarda ve geceleri de severler. Zor hava şartlarında hayatta kalmayı ve daha ötesinde diğer insanlara yardımcı olmayı da öğrenirler. Bitkileri ve hayvanları kitaplardaki resimlerden değil görerek tanır ve severler. Bu sevgi şüphesiz yanında koruma duygusunu getirmektedir.

         İzcilik faaliyetlerinin diğer yarısını kişisel gelişim, sosyal sorumluluk projeleri ve Dünya ve çevre sorunları hakkında duyarlılık geliştirilmesi oluşturur. İzciler obaları ile birlikte kendilerini ifade etme becerilerini geliştirecek görevler alırlar. Bunlar okullarında bilgilendirici konuşmalar yapmak, oyunlar sergilemek, resim, sunu ya da poster hazırlamak olarak sıralanabilir. Konular genellikle izcilik çerçevesinde çevre ile ilgili olmaktadır. İzciler Dünya izcilik teşkilatının dönemsel olarak belirlediği konularda (açlık, sürdürülebilir kalkınma, ormanların kaybı, atmosfer ozon tabakasındaki incelme gibi) bilgilendirme toplantıları düzenlerler yada uluslar arası projelerin Türkiye kolu olarak verilen görevleri yarine getirirler.

İzciliğin en güzel yanlarından birisi de Dünya izcileri ile yapılan ortak faaliyetlerdir. Dört yılda bir düzenlenen Jamboree’lerde Dünyanın her yerinden katılan 10 binlerce izci ile birlikte eğlenmek ve güzel yurdumuzun tanıtımında görev almak unutulmayacak bir tecrübe olmaktadır. Gelişen teknoloji ile birlikte Dünya izcileri her sene ekim ayında telsiz ve internet aracılığı ile bir araya gelmektedir. Bu günlerde başlayan dostluklar sonraki dönemlerde uluslar arası katılımlı kamplara dönüşmekte ve izciler yabancı izci kardeşleri ile haberleşmeye devam etmektedir.

İzcilik 18 yaş ile sınırlıdır. İstekli olanlar federasyonun düzenlediği kurslara katılarak İzci Lideri olurlar ve kendisinden küçük izci kardeşlerine yetişkin desteği vermeye devam edebilirler. İzciliğe fiilen devam etmeyenler ise ettikleri yemin ve kazandıkları tecrübeler doğrultusunda İyi İnsan-İyi Vatandaş olarak hayatlarına devam ederler. Ancak izcilik ateşi kalplerinin bir köşesinde yanmaya her zaman devam edecektir.

İZCİLİK TEHLİKELİ Mİ?  

Doğa ile iç içe olunan kamplarda ve kötü hava şartlarında güvenlik özellikle yeni izcilerin velilerinde bir kaygı olarak ön plana çıkmaktadır. İzcilik Federasyonu kuralları bu konularda çok sıkı şekilde belirlenmiş olup sıkı şekilde denetlenmektedir. Kamp öncesinde, kampın yeri-tarihi-katılımcı listesi ile valilikten izin alınmakta ve yerel kolluk kuvvetlerine bilgi verilmektedir. Özellikle kış kamplarına kampa iştirak edecek izcilere ortama uygun kıyafet-çadır ve uyku tulumu şartı getirilmektedir. Kamp yeri seçimlerinde anayollara ve sağlık tesislerine yakınlık şartları aranmaktadır. Uygun olmayan şartlar oluştuğunda kampların iptal edilmesi nedir de olsa yaşanan bir durumdur. İzci Liderleri maceranın heyecanını ve tehlikenin sınırlarını iyi bilirler.  

NASIL İZCİ OLUNUR?

İzcilik gönüllü bir uğraştır. İzci olmayı isteyen 7-18 yaş arasındaki çocuk ve gençler velilerinin izini ile İzcilik Federasyonu bünyesinde faaliyet gösteren bir kulübe kayıt yaptırıp,  lisans çıkartarak izci olurlar. Kronik vasıflı hastalıklar yada özürlü olmak bir engel değildir. Ancak İzci Liderlerine hastalık ve özür hakkında bilgi verilmesi zorunludur. Bu sayede izcinin katılabileceği faaliyetler öncesi gerekli sağlık tedbirlerini almak mümkün olmaktadır.