Kim ne derse desin, bölgede adı konulmamış bir kriz ortamı var. Belki pek çoğu arıştırma yapılmadan açılan ve ardından da çok kısa sürede kapanan işyeri sayısı her yılın ortalamasının üzerinde.

Esnaf “Çayyolu’nda batan paranın haddi hesabı yok” diyor. Çoğu konut işyerine çevriliyor. Bu çevrim işlemi sırasında binlerce lira dekorasyona harcanıyor. Gelen para ile gidenler karşılaştırıldığında “devede kulak” misalinden bile küçük oluyor.

Esnaf alışverişten memnun değil. Satışların normale oranla %30 düştüğünü söylüyor.  AVM’lerde  gezenlerin sayısında önemli ölçüde azalış var. Mevsimlik alışverişlerdeki düşüş ciroları ve kârları etkiliyor. O nedenle de kiraları ödemek bile sorun yaratıyor.

Tüketicilerin çoğu kredi kartlarını limitine kadar kullanmış durumda. Sokaklarda dolaşan insanların yüzünden ekonominin ne halde olduğunu anlamak mümkün.